Często taki opis przy kupnie - sprzedaży moto jest wyśmiewany przez forumową brać a ja nie rozumiem dlaczego.
Wszystko jest kwestią definicji "starszego pana".
Czy starszy Pan to jegomość który przekroczył pewną granicę wieku (ile?)
Dla moich córek to gość który skończył 27lat, dla mnie 78lat.
Czy starszy pan to taki który nic nie robi tylko narzeka (na system, podatki, brak kasy, zdrowie...)
Jeżeli weźmiemy tą drugą definicję to większość handlarzy jest starszymi panami. I wszystko się zgadza.
Przychylam się do tej drugiej definicji gdyż znam wiele osób w słusznym wieku wędrujących po górach, jeżdżących na rowerach, uprawiających tak zwaną turystykę itd..
Sam zresztą (jak większość z Was) kupiłem moto od starszego pana
To był taki taki mały
... no przynajmniej według oceny Twoich córek 
Wjechał w piach i grawitacja okazała się silniejsza niż jego umiejętności. Przy okazji połamał co nieco z plastików i zraził się do jednośladów. Po czym Trampi został wstawiony do garażu na kilka lat. Niedawno naszła go chęć spieniężenia owego zapomnianego, zakurzonego motocykla. Odkurzył, kupił nowe akku bo stare wzięło i umarło i... lipa. Nie pali. Zaciągnął więc maszynerie do doktorów. Ci wymienili sparciałe i dziurawe króćce pomiędzy gaźnikami a kolektorami ssącymi i hondzia odżyła. No i poszła do ludzi. Ot i tak wygląda jedna z historii o motocyklu od starszego pana.
- są dwaj starsi panowie- jeden to taki typ co chucha i dmucha, poleruje i smaruje ale jeździć nie umi-boi się gaz odkręcić i katuje moto niskimi obrotami, zarzyna sprzęgło przy każdym ruszaniu. Drugi to typ, który z racji wieku ma wiedzę i doświadczenie, nie dziduje bo mu się nie spieszy,umie i dba o sprzęt. 
ale jak jak jechałem przez BB to w sumie nikogo młodego nie widziałem (prócz mnie) 
