15 lat w historii to niewiele, ale w życiu mieszkańców Libuchory to bardzo dużo. Zmiany jakie w tym czasie nastąpiły i ciągle następują są zasadnicze i często nieodwracalne.
Przede wszystkim, odeszła (zmarła) Pani Maria, nasza gospodyni, dzięki której zaczęła się moja, a potem nasza przygoda z Libuchorą.
To ona zaprosiła mnie, wędrowca i turystę do swojego domu, nakarmiła, opowiedziała o życiu na wsi, a na koniec zaprosiła do kolejnych odwiedzin.
W tym czasie ( 2008 r ) Libuchora była dla nas niebywale egzotyczna, to był prawdziwy, zywy skansen. Tak blisko Polski, a jednocześnie całkiem inny świat, inna rzeczywistość.
Grzechem było by nie skorzystać z takiego zaproszenia i w kolejnym 2009 roku organizuję dwa wyjazdy do Libuchory.
Pierwszy w czerwcu, przy okazji forumowego zlotu w Ustrzykach Dolnych, a drugi we wrześniu już wyłącznie do Libuchory. W tym wyjeżdzie biorą udział trzy osoby: ja, Forhend i Pies.
Od tego czasu zaczynają się regularne, przynajmniej dwa razy w roku, grupowe wyjazdy do Libuchory.
W sumie, było tam ze mną 77 osób. Może to nie dużo, ale niektórzy tak zasmakowali klimat Libuchory, że jeżdzili lub jeżdzą tam regularnie przez kilka lat.
Nie wiem, czy uda mi się wymienić wszystkich, jeżeli kogoś pominąłem, to przepraszam:
MarJan, Krzyho, Padre, Statler, Forhend, Pies, Mmax, Nowy, Magda, Zenek, Jacenty, Darkomax, Dandan, Vocatio, Driverd, vertus72, jacco, Cynciu, Dłubacz, Next22, Krabok, Konbit,Przeszczep, Sylwek, Grzechu, Siwy, Tizar, Dafik,Gibon, Jaqub, tkocz11, sacchi, maksior, janekndm, Małyszek, Toper, KJU, Sfędruś, radoss, saper, Adamek, Qter, Zygfryd, Leopold, Dalti, Wujas, Wichur, Adampio, Banan70, Kuba, Artur, sq8crx, marecki999, Iksu, marcinn6, luki88, Darek, lech_szy, Cichy, ajzol, mierzej, Coreball, szymon.c, Radek, romario, Kucyk, dario9z, Tadzik, Pio559, piotrektt, Piotr76, Wojcio, dominiq_liq, jozwa, Emek, Fotom, MarekD.
Ponieważ w czasie ostatnich wyjazdów (maj, wrzesień ) mieliśmy złą pogodę ( zimno, deszcz ), tym razem jedziemy w końcu czerwca w okresie sianokosów.
Tym razem, nie korzystamy z gościnności Ilji i Uliany, będziemy mieszkać samodzielnie w domu rodziców Pani Marii, na końcu wsi.
Cały dom i całe gospodarstwo do dyspozycji na cały tydzień.
I jedna zasada – nic nie musimy, żadnego konkretnego planu, każdy robi to na co ma ochotę, totalne lenistwo na łonie natury.
Jest nas tylko trzech: MarekD, Dafik i ja ( romario niestety odpadł w ostatniej chwili ).
Pierwszego dnia Witia uruchamia nam bieżącą wodę.
Z Polski zabraliśmy sporo produktów spożywczych pierwszej potrzeby, które jak się okazało, prawie nie zostały wykorzystane.
Kiedy ruszyliśmy z pomocą przy sianokosach naszym sąsiadom, co dzień mieliśmy na stole świeże jajka, mleko, chleb, sery, miód, cebulę i szczypiorek.
Marek doskonale sprawdził się jako kucharz i zawsze wiedział jak wykorzystać dostępne produkty żeby było smacznie.
Na początku pobytu urządzamy sobie polowy prysznic i remontujemy lekko sfatygowany wychodek.
Czas spędzamy różnie, kiedy Dafik z Markiem idą piechotą na Pikuja, ja pomagam Witii przy rozbiórce kamiennej piwnicy.
Poza tym, najważniejsza w tym okresie praca przy suszeniu siana, przejażdzki motorami po okolicznych górkach, a wieczorami gra w karty.
Czas niestety płynie zbyt szybko i po tygodniowym pobycie, wracamy do domu.
Mamy jednak nadzieję, powrócić tu kolejny raz za rok o tej samej porze.
