PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU

[pete17]

Ok,Sylwek.Czasem puszką przejeżdżam nieopodal,to dryndnę i jak będziesz w zasięgu to wpadnę do Waszmości!

[pete17]

Właściwie to przepraszam że jakieś prywatne ustawki uskuteczniam,ale tak mnie wzięło że już bym dziabkę odpalał i wyruszał...tam chyba tyż zima tera.Na Maroko mnie nie stać więc trza czekać.Henry&Max! zarąbista relacja Co ja będę w styczniu,w lutym czytał?? A tak w ogóle to muszę sprzęta ogarniać bo nie wiadomo kiedy +5 się zrobi i już można "podziabkowac"

[Marcinnn6]

fajnie się czyta machnąłem cały wątek na raz, i to nie koniec waszej opowieści... Nie chcę wychodzić przed szereg bo może będzie na końcu podsumowanie w stylu, przejechanych km tyle i tyle, wachy spalonej tyle i tyle... ale jaki jest przybliżony koszt takiej wyprawy? I drugie pytanie jak wygląda sprawa zasięgu komórki, oczywiście nie chodzi mi o Ukrainę tylko Tadżykistan (w miastach to pewnie bez problemu, ale co poza?) i Bartang

[henry]

Jak sam widzisz, do końca wyprawy jeszcze daleko, więc i z podsumowaniem trzeba poczekać
Jeżeli chodzi o zasięg komórek, to problem mieliśmy jedynie na Bartangu

[Marcinnn6]

hehe dyplomatycznie, ok czekam na ciąg dalszy

[henry]

Dzień 14 Czwartek 11.08.2016


Hotel „ Sarez '' to budynek przyklejony do ściany skalnej, a najlepiej widać to na drugim piętrze, tam gdzie są pokoje hotelowe. Nasz pokój ma nr 1 i jest to pierwsze okno po prawej, a pod oknem, na dole stoją nasze motory.
Hotel, to nie tylko spanie w miękkim łóżeczku ( chociaż, łóżka bywały różne ), ale to również kąpiel i możliwość wyprania naszej bielizny, której, ze względu na mocno ograniczony bagaż, mieliśmy tylko jedną zmianę. Dla tych co będą się pakować na kolejny wyjazd, powiem, że wcale nie trzeba mieć trzech kufrów i worka, można się zmieścić w jednej torbie zabierając to co jest naprawdę niezbędne. Nam, to co mieliśmy ze sobą wystarczało i nie musieliśmy nic dokupować.

Śniadanie hotelowe składa się z jajecznicy ( ale u nich jajecznica to jajko sadzone ), serdelka, chleba i czaju. Ja zażyczyłem sobie ryż gotowany na mleku i pani bez problemu mi to zrobiła.







Jedziemy. W Chorogu dzień targowy, na ulicy wielki ruch, masa samochodów, ludzi i policjantów, niby kierujących tym ruchem.
Zatrzymujemy się w cieniu pod drzewem, Max idzie poszukać sklepu z elektroniką, żeby kupić nowe gniazdo USB z którym ma ciągłe problemy, a ja pilnując motorów, obserwuję ulicę. Kiedy Max wraca, zjadamy jakieś miejscowe przysmaki i lecimy na północ w kierunku Rivak.
Na wylocie z Chorog jeszcze tankowanie do pełna i za litr E95 płacimy 5.90 Somów.















Asfalt z początku jest niezły, ale z czasem robi się coraz gorzej.







Szuter, nierówny szuter … to nawet trudno nazwać szutrem, kamiory, wyrwy.
Czasem jest niby asfalt z takimi zapadliskami, że aż trudno sobie wyobrazić, że tam jeżdżą TIRY, a jeżdżą. Ciężarówki, najczęściej mają chińskie tablice rejestracyjne. No, ale przecież jak ciężarówki dają radę, to my nie możemy narzekać, więc lecimy, nie mamy wyboru.













Ten samochodzik, to Opel Corsa z czterema facetami z Anglii. Biorą udział w rajdzie, a meta rajdu znajduje się w Indiach. Po drodze, widzieliśmy więcej uczestników tego rajdu.





Lecimy … lecimy … lecimy. Górki po lewej, górki po prawej, przed nami też górki, ale … to tylko górki, w sumie nic ciekawego. Gdzie te widoki, gdzie te szczyty ? Nie ma, nie ma, nie ma …



Oooo, wreszcie cuś ciekawego !!! Ciekawego na tyle, że warto się zatrzymać, żeby zrobić fotki.









Lecimy. Jest już chyba po południu, bo nasze żołądki przypominają o sobie. Po 209 km od Chorogu, jesteśmy w Alikur. Wioska jak inne w tym rejonie. Płaskie domki po prawej i po lewej. Pytamy kogoś o jedzenie, mówi, że dalej po prawej, więc jedziemy. Nic nie widać, żadnej tablicy, żadnego „ Kafe '' a wieś się kończy. Zjeżdżamy do ostatniej chałupy po prawej i okazuje się, że trafiamy we właściwe miejsce.
Zamawiamy … a co tu można zamówić !!! Baraninę z chlebem i czaj za co płacę 30 Somoni, czyli 17 zet. Max, chyba jadł to samo. W sumie, mięsko nie było złe, powiem więcej, było całkiem dobre.












Po obiadku, Max instaluje nowe gniazdo USB, a ja tymczasem, jak to po sytym obiadku, zapadam w chwilową drzemkę.









Pędzimy dalej, bo na kolejny nocleg chcemy dotrzeć do Murgob, a przed nami jeszcze ok. 100 km.





Do Murgob wjeżdżamy już wieczorem. Hotel „ Pamir '' po lewej przy M41, więc trudno go przeoczyć nawet po ciemku, bo jest nieżle oświetlony.
W samym hotelu jest komplet gości, ale w jurcie są jeszcze wolne miejsca, więc za 5 $ + 2 $ za motor, będziemy spać w jurcie. Śpi już tam kilku podróżników, więc po cichutku rozkładamy się, gdzie kto może.




Dystans 320 km Temperatura 10 – 20*

[Qter]

Dzień 14 Czwartek 11.08.2016


Hotel „ Sarez '' to budynek przyklejony do ściany skalnej, a najlepiej widać to na drugim piętrze, tam gdzie są pokoje hotelowe. Nasz pokój ma nr 1 i jest to pierwsze okno po prawej, a pod oknem, na dole stoją nasze motory.
Hotel, to nie tylko spanie w miękkim łóżeczku ( chociaż, łóżka bywały różne ), ale to również kąpiel i możliwość wyprania naszej bielizny, której, ze względu na mocno ograniczony bagaż, mieliśmy tylko jedną zmianę. Dla tych co będą się pakować na kolejny wyjazd, powiem, że wcale nie trzeba mieć trzech kufrów i worka, można się zmieścić w jednej torbie zabierając to co jest naprawdę niezbędne. Nam, to co mieliśmy ze sobą wystarczało i nie musieliśmy nic dokupować.

CUT!

o to to to to to...

pięknie tam!

widzę, że w tej wiosce Alikur jesteście cieplej ubrani - jaka temperatura była?

PZDR

Qter

[joker]

Pięknie Panowie , i te widoki , masakra a tym którzy by chcieli tam kiedyś pojechać proponuje zacząć to realizować bo na taką wyprawę nigdy nie ma odpowiedniego momentu bo zawsze 30 dni to jest sporo czasu i można go (bardziej rozsądnie ) wykorzystać , i kasa która pójdzie na taki wyjazd a jest to 7000-10000 zł też zawsze (teoretycznie) można wydać bardziej rozsądnie zwłaszcza wg kogoś kto nie marzy o takim wyjeździe

[wojtekk]

Jest pięknie! Jadę z Wami z wielką przyjemnością!!!

Wspominaliście o pakowaniu się. Idea minimalistycznego pakowania się jest mi bardzo bliska. Możecie w wolnej chwili podać co zabieraliście ze sobą?

[henry]

Namiot był jeden, wspólny. Ja miałem; śpiwór do -10*, matę samopompującą, dwie kominiarki, kołnierz ocieplający, dwie koszulki termo, polar ciepły, kurtkę Vanucci, dwie pary rękawic, dwie pary majtek, dwie pary kalesonów termo, dwie pary skarpet, dwie pary spodni moro, buty motocyklowe, lekkie buty trekkingowe ( nie używałem, czyli nie potrzebne ) klapki basenowe (potrzebne ), dwa ręczniki z mikrofibry, kosmetyczka i to chyba wszystko.
Oczywiście, wszystko podwójne dzielimy na pół, jedna część jedzie na mnie, a druga jest w torbie.
Miałem torbę Musto 60 l i nie była wypełniona. Uważam, że zmieścił bym się w jednej torbie 50 l.

[Sylwek]

Image

To zdjęcie mówi:co ja tu q.... robię i dlaczego nie jestem na wyspach Bahama.

[falco]

...dwie pary majtek, (...) dwie pary skarpet...

Jedzie niezłym hardkorem...

Ostatnie (górskie) fotki bardzo ładne, dobrze, że po tylu mękach i długiej, pustej drodze wreszcie pojawiły się piękne widoki.

[wojtekk]

Braliście:
- kondony na deszcz
- sprzęt kuchenny z kuchenkami?

[colles]

...dwie pary majtek, (...) dwie pary skarpet...

Jedzie niezłym hardkorem...

oj tam oj tam Trojan zawsze bierze na wyjazd 14 par majtek a chodzi tylko w jednej

[henry]

...dwie pary majtek, (...) dwie pary skarpet...

Jedzie niezłym hardkorem...

W normalnej sytuacji te dwie pary spokojnie wystarczają, chyba że, po "użyciu" wyrzucasz. U mnie, jedna para schła pod pająkiem i zawsze była gotowa na zmianę.
Tak się dzieje w normalnej sytuacji, bo w nie normalnej ... musiałem dokupić jednak

Braliście:
- kondony na deszcz
- sprzęt kuchenny z kuchenkami?

Ja miałem dwuczęściowy komplet wędkarski za 35 zet. Przydał się chyba jeden raz.
Jedna mała kuchenka na gaz, plus kubki. Robiliśmy tylko herbatę.

[TROJAN]

...dwie pary majtek, (...) dwie pary skarpet...

Jedzie niezłym hardkorem...

oj tam oj tam Trojan zawsze bierze na wyjazd 14 par majtek a chodzi tylko w jednej

Bo lÓbie !!!

[herni74]

...dwie pary majtek, (...) dwie pary skarpet...

Jedzie niezłym hardkorem...

W normalnej sytuacji te dwie pary spokojnie wystarczają, chyba że, po "użyciu" wyrzucasz. U mnie, jedna para schła pod pająkiem i zawsze była gotowa na zmianę.
Tak się dzieje w normalnej sytuacji, bo w nie normalnej ... musiałem dokupić jednak

Braliście:
- kondony na deszcz
- sprzęt kuchenny z kuchenkami?

Ja miałem dwuczęściowy komplet wędkarski za 35 zet. Przydał się chyba jeden raz.
Jedna mała kuchenka na gaz, plus kubki. Robiliśmy tylko herbatę.

Za 5 par majtor dasz 1 dolca.Ja kupiłem klapki ,które zgubiłem po drodze to dałem na bazarze w Uzbekistanie ok. 5 zł

[falco]

Jasna sprawa, wiem, że ludzie jeżdżący do Azji często bazują na miejscowych zakupach, bo to groszowe sprawy, gdybym używał bawełny pewnie robiłbym podobnie, ale ja zawsze (różnych) ciuchów biorę "na zaś". Na szczęście termokurczki dobrze się kompresują i błyskawicznie schną.

Henry - często wspominasz o zaproszeniach na herbatę, powiedz proszę czy to przede wszystkim gościnność Miejscowych czy jednak (ze względu na biedę - jasna sprawa!) liczą przy okazji na jakiś grosz?

oj tam oj tam Trojan zawsze bierze na wyjazd 14 par majtek a chodzi tylko w jednej

Znam takiego, co w 1 spodenkach "chodził" nie tylko w dzień, ale także spał, na kajakach pływał, przy ognisku siedział a nawet w siatkówkę (i to po nocy) grał a przez cały ten czas... nie używał koszulki (nawet w nocy), choć... miał cały kufer ciuchów na zmianę...
Na szczęście bez umiaru się kąpał...

[henry]

Na herbatkę, byliśmy zapraszani na Bartangu. Wszędzie tam, gdzie się zatrzymaliśmy, albo kiedy przejeżdżaliśmy obok tubylców, słyszeliśmy "czaj pit choczete ?"
Skorzystaliśmy z zaproszenia dwa razy i za każdym razem zostawialiśmy jakieś pieniądze. Oni, oczywiście niczego nie sugerują, nie mówią ile to kosztuje, że trzeba płacić, ale my kasę zostawialiśmy i myślę, że wszyscy robią podobnie. Wydaje mi się, że jest to słuszna metoda i zapraszani goście zostawiają różną kasę, ale na ogół o wiele więcej wartą niż poczęstunek.

[mmax]

Czytam i wspominam. To były piękne chwile, takie egzotyczne. Widoki przepiękne... Heniek opisuje wszystko świetnie i bardzo dokładnie.
Wie że powinienem coś dopisać od siebie ale... to trzeba zobaczyć i przeżyć. Każdy dzień nie był łatwy i przynosił niespodzianki. Te miłe jak i również kłopotliwe.
Radzenie sobie w takich trudnych sytuacjach naprawdę sprawia przyjemność. Może nie od razu... może nie na następny dzień, ale przychodzi taki dzień że mówisz do siebie w myślach - Dumny jestem z siebie.